دوشنبه 90 دی 26 , ساعت 11:0 عصر
نشسته ام .....در این وادی انتطار .
گرجه عبث .....در ارزوی دل عاشقم چه ملتمسانه در پرواز است .
تحمل این همه فاصله .
مهر تو چه جاودانه در قلب من .
وای ....که دلم در گرو مهرت چه در سوز و ساز است .
که تنها ترا جستجو میکند .
همانا ترا میبینم ........که ندارم نهالم .
نوشته شده توسط فرح نهالی | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ