به مناسبت سی وهفتمین سال شکفتن ات .....نهال عشق

به سمتی میرویم

سمتی مثل تمنای تو

مثل دوست داشتنهای تو

ومثل..............................

میرویم وانتظار نداریم به ریشه های تو برسیم.......

هراس داریم دقیقه ها بپوسند وموها به سپیدی کامل گرایند وراهمان در میان انتظار تا رسیدن به قله رویا های تو تنها بماند.

به هیچ وجه از دست نخواهیم داد بهره جستن هایمان را ....

بهار هشدار مان میدهد

بهار همزاد ماست

بهار هیچگاه دلواپس عبور لحظه ها نیست . چون هر لحظه اش در کار شکفتن است .

چون من ... چون تو... چون ما......

در حلول بهار ...نهال این بار با تو بهاری می اندیشیم ورخت هی روز مررگی را به چوب رختی عادت میاویزیم وبه سمت بهار پر میکشیم وبا تو باور های زرد، سرد ومنجمد را اد شاخ وبرگ های ذهنمان دور می نماییم وبه حرکت سبزت در قامت سروت فکر میکنیم .

تردیدهای یاس اور را از مسیر زندگیمان دور وخودرا عاری از هر شایبه  در معبر زمان با تو قرار خواهیم داد .چون بهار در کالبد سال وماه نیست .تلنگر دلنشینی است به تنهایی ملال اور ما.

وچون ویژه گی اش از جنس توست ...پاسش میداریم

تو از افتاب سهمی بزرگ داشتی واز پرنده به قدر همه روز های خیس پاییز واز اسمان به قدر تگرگ واز درد ......به قدر  مرگ

وازعشق به میهن ومردم وازادگی ............. به جاودانگیت          

                                            میلادت مبارک ....نهالمان